“Onlar orada 300 yıl kaldılar veya ona 9 yıl daha eklediler, diyenlere söyle: Onların orada ne kadar kaldıklarını Allah bilir.” (Kehf [18] 25-26).
Kur’an Ashab-ı Kehf’in (mağara arkadaşlarının) kaldıkları süre ile ilgili önce, birilerinin ileri sürdükleri düşünceleri aktarır. Ardından da “Onların orada ne kadar kaldıklarını Allah bilir.” diyerek bu rakamların gerçek olmadığını, tahmini olduğunu açıklar.
Yine onların kaç kişi oldukları konusunda 22.ayette ileri sürülen düşünceleri aktarıp, Allah aynı şekilde onların da gerçek olmadığını açıklamaktadır:
“Onlar üç kişidir, dördüncüsü köpekleridir.” Diyecekler. Ğayba taş atar (dayanaksız, kafadan atar) gibi “Beş kişidir, altıncısı köpekleridir.” diyecekler, “Yedi kişidir, sekizincisi köpekleridir.” diyecekler. De ki: “Onların sayılarını Rabbim daha iyi bilir. Onları pek az kimseden başkası bilmez…”
Görüldüğü gibi Kur’an bu rakamların tahminden öte gitmediğini, gerçekten ne kadar kaldıklarını ise Allah'ın bildiğini belirtir.
