Gündüzler gecem oldu, geceler zindan
İçimde çalınan, ümitsizliğin türküsü
Dilimde en içlisi, en hüzünlüsü
Kara bulutlarla kaplı, gökyüzü.
Güneşin doğuşunu, beklemek boşuna
Taş kalpli zamandan, medet ummak boşuna
Toz pembe değil, günler, aylar, mevsimler
Kaldım ben merhametsiz, karanlık içinde.
Bilmiyorum güneş, ne zaman doğacak
Yumuyorum gözlerimi, düşünüyorum
Doğsa da güneş, aydınlatmaz karanlığımı
İsterim tutsa biri elimden, görsem aydınlığımı.
Karanlıktayım, aydınlığı ararım.
Durmadan yürüyorum, yoktur durağım
Ulaştım aya, yıldızlara, yolu sorarım
Bilen yoktur yolun sonunu, artar Fırağım.
14/06/2024
