Dünyamızda Hz. Adem’in çocukları.
Olmamış ki kardeşlik yanları.
Kocaman dünyada şeytanca araları.
İlki olmuştu cinayet ve zararları.
Kişinin benliğini öne koyması.
İnsanın kendi nefsine uyması.
Zordur artık doğruları bulması.
Habercisidir, felakete kayması.
Sabırla üstesinden gelmeliyiz.
Halbuki biz bu dünyada neyiz?
Gelip, geçici bir yolcu değil miyiz?
Doğru ve yanlışları niçin bilemeyiz?
Güzelliklere giden yolu da bulmak.
Birde gerçekleri bilene sormak.
Kendi sabrımızla arkadaş olmak.
Önemli olan öncelik, Allah’a uymak.
Nefsimizin terbiyesi mühim.
Rabbimizin emri Kur’an-ı Kerim
Denmeli de bize halim selim.
İyileri kazandığımızda olur verim.
Savaşlar, zalimlikler, cinayetler çok.
Dünyada sanki hiç hayır yok.
İyilik ve sevap için sanki tok.
Bizlerden nasıl geçer bu şok?
Düşünürsek nereye doğru gidiyoruz?
Bilinmez yollara giriyoruz.
Niye ahireti de önemsemiyoruz?
En iyi arkadaş şeytanı ediniyoruz.
İnsanlar önüne konunca seçenek.
Rabbimiz koymuştur da desek.
Yaptıklarımızdan eğer müsterihsek.
Ne güzelliktir günahları kaybedersek.
Yeryüzü zaten doğup ölenlerle dolu.
Bu dünyanın yok ki sağı, solu.
Yaşayışımızdaki günah, sevap kolu.
Esastır, Rabbimizin gösterdiği
cennet yolu.
20 Aralık 2023
Rıza ÇAKICI
