Bilindiği gibi Kur’an ile ilgili birçok eleştiri bulunmaktadır. Bu eleştirilerin birçoğu dikkatsizlik ve çeviri hataları sonucu oluşmaktadır. Bir de kişiler art niyetli iseler bu tür eleştiriler daha da çoğalmaktadır.
Bu tür yersiz eleştirilerden birisi Araf suresinin 179. ayeti ile ilgilidir.
Araf [7] 179’un çevirisi genelde, insanlar ve cinlerin çoğunun mecburen cehenneme atılacakları şeklinde yapılmaktadır. Böyle olunca da imtihanın, iradenin bir anlamı kalmamaktadır. Oysaki ayette önce sonuç, sonra sebep anlatılmıştır:
“ Doğrusu biz cinlerin ve insanların / tanıdıklarınızdan - tanımadıklarınızdan birçoğunu kalpleri, beyinleri, akılları olup da onlarla iyiden iyiye düşünüp anlamayanları, gözleri olup da onlarla görmeyenleri, kulakları olup da onlarla işitmeyenleri cehennem için türetip ürettik (zera’na). İşte onlar hayvan gibidirler, belki daha da sapmış! İşte onlar duyarsızların ta kendileridir.” (Araf [7] 179).
Ayete göre aklı, gözleri ve kulakları olup bunları kullanmayıp yanlış tercih yapanların cehenneme atılacakları belirtilmektedir. Cehenneme atılmak bir zorlama veya yazgı değil, insanların iradelerinin sonucudur.
Görüldüğü gibi Araf suresinin 179. ayetinin çevirisi hatalı yapıldığı için haklı olarak eleştirilmiştir. Oysaki ayetin doğru çevirisi ve bağlamına bakıldığında herhangi bir eleştiriye yer olmadığı kolayca görülmektedir.
