Okullardaki 40 dakikalık bir ders saati özellikle ilk ve orta öğretim öğrencileri için uzun bir süredir. Özellikle sosyal derslerde öğrencilerin sıkılmaları çok kolaydır. Ben de bundan dolayı din derslerinde şöyle bir yöntem uyguluyorum: Dersi iki bölüm halinde işliyorum. Ortalara doğru dersin birinci bölüm bitince, öğrencilerin deşarj olmaları için önceden hazırladığım 2 - 3 dakikalık komik videolar gösteriyorum. Öğrenciler bu kısa mola ile deşarj olurlarken ben de bu arada yoklamayı alıp ders defterini işliyorum. Bu kısa mola ile öğrenciler de ben de biraz rahatlamış oluyoruz.
Yıllar önce yine derste böyle bir mola vermiş ve dersi bitirmiştik. Dersten sonra bir öğrenci yanıma gelip, “Hocam, neden bize böyle şeyler gösteriyorsunuz? Arkadaşlarımın gülmelerine sebep olduğunuz için günaha giriyorsunuz. Bilmiyor musunuz: Gülmek günahtır!”
Böyle bir şeyi ilk defa duyduğum için bir hayli şaşırmıştım. İşin üzücü tarafı, böyle bir şeyin dindarlık adına insanlara sunulmasıdır. Oysaki İslam’ın kurucu metni olan Kur’an’a baktığımızda gülmenin günah olduğuna dair bir bilginin bulunmadığı görülecektir.
Kur’an’da iman edenlere gülenler, günah işleyip günahtan beslenen kişilerdir (Mutaffifin [83] 29). Yine kazandıklarının karşılığı olarak az gülüp çok ağlaması istenilen kişiler Mü’minler değil, münafıklardır (Tevbe [9] 82). Çok gülmenin, kalbi öldürdüğüne dair rivayet ise zaten uydurmadır. (Keşfu’l-Hafa, Halep bty., II, 106, hadis no: 1915).
Dolayısıyla Kur’an açısından gülmenin herhangi bir mahzuru yoktur! İnsanların elbette gülmeye, neşelenmeye de ihtiyaçları vardır. Gülmenin yeri ve ölçüsünü ise zaten görgü kuralları düzenlemiştir.
Son olarak bilinmelidir ki, Kur’an’ın açıkça yasaklamadığı bir şeyi, hiç kimsenin din adına yasaklama yetkisi yoktur!
