Geldik bunca yaşımız
Ağrımadı başımız
El alem ne der diye
Kaldırmadık kaşımız
Bin süfli emel ile
İnsan çeker bin çile
Başkasının hayatı
Yük olur adi dile
Beşer etrafın görse
Biraz da kendin bilse
Arşta gezer başımız
Hasedi yere gömse
Hep böyle mi oluyor
Güneş birden soğuyor
Konuşmak isterken
Boğazda söz boğuyor
İnsan hataya meyyal
Unutur onu derhal
Biri tatlı söylese
Ölene kadar hemhal