Geçtiğimiz hafta içerisinde kendisiyle evinde bir sohbet gerçekleştirdik.Son derece mütevazi,seçkin,saygılı,babacan bir büyüğümüz.Kendisiyle ilk kez sohbet ediyordum ve elbette ki tedirgindim.Oysa ki öylesine samimi bir görüşmeydi ki bir daha buluşma kararı bile aldık hem de bu kez sözlerle değil; nağmelerle buluşacağız bizlere ud taksimi yapacak.Dede ailesi ;Demirci’de dört yıldır vergi mükellefi birincisi olan,Demirci’nin ilk otelini kurup işleten,ilk kez bir köyde kendi adını taşıyan bir okul yaptırarak eğitime destek veren,siyasetle ilgilenerek ilçenin eksiğini gideren;bütün yatırımlarını memleketine yaparak ilçe ekonomisinin gelişmesine fırsat tanıyan , üç aile bir arada yaşayarak tam bir geniş aile örneği olarak günümüzde nadir kalan bu geleneği devam ettirip topluma örnek olan bir aile.Gelinler,torunlar,damatlar,kalabalık ama mutlu aile sofralarıyla müzikli akşam sefaları…Mazhar Dede bugünlere nasıl gelmiş dilerseniz okuyarak Mazhar Amcamızın iç dünyasına derin bir yolculuk yapalım.
Bizlere kendinizi tanıtır mısınız?
1931 doğumluyum. 82 yaşındayım. Ziya Gökalp İlkokulunda 3. Sınıfa kadar okudum.Daha sonra Abdurraman Şeref Bey Okulu’nda okudum.Daha o yıllarda babama ait olan çarşıda bulunan bakkal dükkanına yardımcı olurdum.Bakkallık yanında 1950 yıllarında tenekeyle akaryakıt satardık.Sonradan fenni akaryakıt saatleri geldi.Bakkallık yaparken yazın bağa gider çalışırdım yürüyerek gelirdik.İplik Fabrikası yönetiminde çalıştım değişik çalışmalarım oldu.13 yaşında bakkal olarak başladığım iş hayatıma halıcılık,Total Akaryakıt Bayii,nakliyecilik,şoförlük derken bugünlere geldik.Şoförlük en zor meslektir, varilleri sararsın ,indirirsin gecesi gündüzü olmaz dinlenemezsin.Askerliğimi Kütahya’da yaptım.Oradan İzmir Gaziemir’e geldim. Bölük yazıcısı olarak askerlik görevimi 2 yıl süreyle yaptım.
Geçen yıllarda Demirci’de ne gibi hizmetleriniz oldu?
Yıllarca sosyal aktivitelerde bulundum.22 yıl fahri olarak Şoförler ve Otomobilciler Oda Başkanlığı yaptım. Çalışmalarımız sırasında ilçemize güzel bir bina kazandırdık.Ticaret Odasında yıllarca çalıştım.21 yıl Esnaf Kefalet Kooperatifinde yönetim kurulu üyeliği yaptım.Bu zaman içerisinde yönetim kurulu üyeleriyle Eğitim Fakültesi yanında Meslek Yüksek Okulu binası yaparak yüksek öğretime 49 yıllığına devrettik.Bu binalarda Demircimizin gurur kaynağı olan öğrencilerimize Demircililer olarak sahip çıktık.Onları kendi çocuklarımız gibi sevdik bundan sonra da seveceğiz.Köylere hizmet verdik.Suyu olmayan köylere su götürdük.Kendim aynı zamanda Dede Otelinin sahibiyim. Öğrencilerimize ve onların büyüklerine her zaman hizmet için varız.İmkanlarım ölçüsünde eğitim alanında Milli Eğitime Kılavuzlar Mazhar Dede İlköğretim Okulu olarak bir bina kazandırdım. Ticaret Lisesinde eşim Ruhiye Dede adına konferans salonu düzenledim.Güzel Demircimizin çok ihtiyacı olan hastane yapımı için arsa bağışında bulundum.Buraya hastane yapıldığında Demirci’miz devletimizin katkısıyla güzel bir hastaneye kavuşacak.Bu anlamda yaşadığımız sağlık çilemiz de bitmiş olacak.Şimdi huzur içerisindeyim 82 yaşındayım yaptığım hizmetler helal olsun.Dört senedir Demirci vergi mükellefi birincisiyim.Demirci Vergi Dairesinden plaket aldım. Bundan 5-6 yıl önce adeta ölümden döndüm.Zor bir dönemdi.İki gün komada kaldım.Neyse ki hayattayım ancak eski gücümüz yok yine de hastayım.Hayatım boyunca doğruluktan ayrılmadım her zaman dürüst oldum.Yaşadığım müddetçe memleketime faydalı olmaya hazırım.
Bir dönem Demirci Belediye’sinde görevliydiniz nasıl geçti bu sürede neler yaşandı?
Demirci Belediyesinde 5 yıl süreyle encümelik görevi yaptım.Yangın ve depremde Demokrat Parti Başkan Vekilliği görevinde bulunduğum için yönetim olarak bir çok faydada bulundum.Bizler Demirci’nin bir eksiği olduğunda güç birliği yaparak isteğimizi Ankara’dan çözümlerdik sözümüz geçerdi.Halkımıza hizmeti en iyi şekilde sunmaya gayret gösterir asla çıkar gözetmezdik.Demokrat Parti döneminde Demirci’de hizmet daha farklıydı.Devletimiz her hizmeti o yılların şartlarında sunmaya çalıştı.Sonraki yıllar zor yıllardı Türkiye’de halk ayaklandı hükümet düşüyor inkılap söz konusu oldu.Türkiye zenginleştikçe devre devre bugüne geldik.Ülke olarak çok değişik dönemlerden geçtik.
Müzikle yakından ilgilisiniz hatta bir dönem Demirci’de bir koro oluşturulmuş bu grubu kim bir araya getirdi?
Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin ilk açıldığı yıllarda bir koro oluşturmuştuk. Muammer KIRDAR şefimizdi onun yönetiminde kurulan bir koroydu. Koroda Yaşar SAĞLAM,Sadık ÖZKUYUMCU, Mustafa GÜMRÜKÇÜ tef çalıyordu,İsmet NARDAL(Doktor), Osman BURUNSUZ vardı.Manisa’da konser verdik.Öyle çok alkışlandık.Ud taksimi yaparım.Antalya’da bile çalışmalarımız olmuştur.Müziğe ilk cümbüş çalarak başladım,babam cümbüş çalardı bende çalmaya başladım.Müziğe olan ilgim çok küçük yaşlarda başladı.Cümbüş çalmaya üçüncü sınıfta başladım.Sonradan nota dersleri aldım. Ailem ile bol müzikli günler geçiriyoruz. Şu anda ud taksimi yapmayı isterdim ancak telleri arızalı muhakkak bir gün sizlere ud taksimi yapmak isterim diyerek bizleri mutlu etti.
Demirci’nin bugüne kadar geçirdiği en zor dönem neydi?
Deprem ve 1950 yılında yangın felaketi yaşadı Demirci.1950 yangınında bakkal dükkanı vardı. Şimdiki Halıkent Otelinin yanında Demirci’nin en güzel bakkalıydı.O bölgeye kadar yangın sıçradı ve bakkal dükkanımız yandı.4 ev bir mağazamız yanmıştı.Deprem olduğu zaman Demirci’de değildik.Ankara’ya bir yardım için gitmiştik.Gece otelde yatarken Amcamın oğlu Lütfü DEDE telefon etti Demirci’de büyük deprem oldu dedi. Memduh ÇAKMAKOĞLU o zaman Belediye Başkanıydı acele yola çıktık.Simav yolu kapalıydı Salihli yolundan gelmiştik. Öyle acıları yaşamak çok zordu.En kısa zamanda o zaman yaşanılan sorunları çözdük.Depremde devletin yok zamanında deprem evleri,yangın evleri Demirci’ye yapıldı halka vadeli olarak teslim edildi.Kimse mağdur edilmedi.
Peki bizlere Ruhiye Hanım ile nasıl tanıştığınızı anlatır mısınız?
Biz Ruhiye Hanım ile akrabayız teyze çocuklarıyız. Nişanlandığımız zaman eşim 14 yaşındaydı.4,5 yıl nişanlı kaldık.1954 yılında evlendik.Üç çocuğumuz oldu.İki erkek bir kız ancak kızımız yaşamadı şimdi üç aile bir arada yaşıyoruz.Aynı zamanda eşim çocukluk arkadaşım.Hayatta her zorluğu beraber göğüsledik,en büyük destekçim, hayat arkadaşım.Benim çalışmalarımda eşimin büyük faydası olmuştur .Yangından sonra 1972 yılında borçla bu evi yaptım.Allah o günleri kimseye göstermesin yangın çok acı bir hatıradır Demirci için.
Ruhiye teyzemiz fedakar bir aile büyüğü o yılları bizlerle paylaşırken bugünlere zor geldik yokluktan geldik diyor.Otuz sene otel çamaşırı yıkadım.Otel ilk kurulduğu yıllarda çok çalıştım.O zaman elimizde sadece 290 lira var düşünün yani. Ben evlendiğimde Çilingirlerin evine kiraya gelin girdim.Çok halı dokudum hatta geceleri bile dokudum.
Çocukluk arkadaşlarınız kimler?
Çocukluk arkadaşlarım arasında Feyyaz ÖNDER, Fahri ŞENER,İbrahim LEYLEK,Basri KOÇYİĞİT ve İsmail ERAYDIN vardı.Basri KOÇYİĞİT en yakın arkadaşımdı nur içinde yatsın.
Mazhar Amca şimdi tam pekmez zamanı Demirci’de geçmişte pekmez Şaphanada yapılırmış bizlere anlatır mısınız?
Şapanada üzümler toplanır küfelerde hayvanlara sarılır şaphana da sıraya girersin.Birkaç gün sıra olur.Üzümler istifte durur.İnsanlar ayaklarıyla ezerler.Tabiki ayaklarında çizmeler olurdu.Suyu çıktıktan sonra pekmez toprağı atılır kazanlarda kaynatılır.Topluca yapılırdı benim 10 yük üzümüm olurdu götürürdüm yaparlardı.Ayrı bir keyfi olurdu.Çok zevkli olurdu.Bizde ziraatçılıkta var tarlalarım var.Bağım var .Bağa her sabah saat altıda kalkar giderdim.Pazar günleri doktorlar,hakimler çok misafirlerim olurdu.Bağda çok güzel günler geçirirdim.Dört tane bağım var,karşıda benzin istasyonunun orada 10 tane tarlam mevcut araziye çok önem veririm.Son günlerde pek gidemiyorum sağlık sorunlarım sebebiyle.
Ticaretle uğraşmasaydınız yapmayı düşündüğünüz bir meslek var mıydı?Abimi kaybettiğim için bakkal dükkanı ve akaryakıt istasyonuyla ilgilenmem gerekti.Zaten başka bir mesleğim olsun hiç istemedim.Yoğun iş hayatımdan memnunum.Doğruluğum neticesinde günümüz yaşantısına geldik.
Bir okula isminizi verdiniz nasıl bir duygu neler hissediyorsunuz?
Çok ayrı bir gurur hayatımda geriye dönüp baktığımda her zaman mutlu oluyorum.Eğitime yapılan bir hizmet benim için en özelidir.
Demirci adına bir karar alınıyor ve siz dışarıdan gözlemlerken neler hissediyorsunuz?
Bazen hatalı davranıyorlar ancak bir çözüm üretememek beni üzüyor.Sonuçta doğru olan yaşanıyor ama biraz zaman kaybı oluyor.Zaman kaybı yaşanıyor sanki.
Demirci’nin en büyük eksiği sizce nedir?
Demirci’nin en büyük eksiği yolu bence bu çözümlenmelidir.
Ruhiye teyzemize sorduk Mazhar DEDE nasıl bir baba ,nasıl bir eş diye?
Mazhar Amcanız hiç uyumaz,kitap okur,çok çalışır.Düşündüğü her projeyi yerine getirmeye çalışır.Çok iyi bir babadır.Hiç birbirimizi kırmadık hep destek olduk.
Çamaşır yıkadığınız,halı dokuduğunuz dönemlerde hiç böyle variyetli bir yaşam süreceğinizi düşünür müydünüz?
Hiç aklımıza gelmezdi. Bir gün piknikten dönerken bir yer gördük durduk. Para pul yok borç var. Borcumuz 1000 lira akçekertikte ben taştan yerlere fabrika yapıyorum, ev yapıyorum.Mazhar amcan sordu ne yapıyorsun bende fabrika yapıyorum dediğimde güldü.Bu kadar borcun içinde zor dedi.Allahtan istedik,dua ettim.Allah kabul etti diyor.Sonrasında ilk iplik fabrikamız oldu.Daha sonra çocuklarımın gayretleriyle daha da büyüdük.Mazhar amcamız ekliyor çocuklarımın emeği çok fazla bana her zaman destek oldular.Bir dediğimi iki etmezler.Gelinlerim evin kızı oldular.Torunlarım hayatımın anlamı.Şimdi ise torunumun kızı dünyaya geldi ismi Asel gelmesini bekliyorum onu sevmek tek hayalim.Büyük mutlu bir aileyiz bu da beni daha mutlu ediyor.
Sizin bakış açınıza göre Demirci’yi tanımlayacak olursak nasıl özetlersiniz?
Demircimiz çok eski bir tarihe dayalı şirin, güzel, tertemiz bir ilçedir.Eğitim şehridir.Halı şehridir.Yurdun dört bir yanına kaliteli halılar Demirci’mizden gitmektedir.Kaplıcasıyla,tarihi camileriyle,ziyaret yerleriyle gezilecek görülecek güzel bir ilçedir.
Bizlere söylemek istediğiniz son cümleniz nedir?
Hayatta kaldığım müddetçe Demirci’ye hizmet yapmaya hazırım.Halıkent Müstakil Bölge Gazetesine ve Sevgi Köprüsü olarak sizlere ayrıca böylesine anlamlı ve özel sohbetiniz için teşekkür ediyorum.
