Özledik rahatça dolaşmayı
Özledik parklarda bahçelerde
Sevdiklerimiz ile oturmayı, sarılmayı
Dedeler özledi torunlarını öpmeyi, görmeyi
Sevmeyi, birlikte olmayı özledik.
Kim derdi ki hayatımızda en basit en normal şeylerin birdenbire en çok özlenen ve aranan duyguları haline gelecek. Ufacık hatta gözlerimiz ile göremediğimiz bir varlık elimizdekilerin ne kadar değerli olduğunu hatırlattı bize. Rahatça çarşı pazarda dolaşabilmeyi, beraber dostlarla çay içmeyi, yemek yemeyi veya piknik yapmak gibi normal yaşamımız içerisinde sürekli yaptığımız, belki de değerinin farkına önceden varamadığımız şeyleri çok özletti bize bu koronavirüs.
Ramazan ayındayız. Beraber iftar yapmayı, bayramları özletti. Ne kadar da güzel ve değerliymiş hayatımız. Bu kötü duruma farklı bir pencereden de bakmak gerekir. Aslında bu virüs bize birçok şeyi özletmekle beraber çok şey de öğretti. Bir musibet bin nasihatten yeğdir. Elimizdekilerin değerini bize hiçbir şey bu kadar güzel anlatamazdı. Kanaat etmeyi öğrendik. Ne kadar aciz olduğumuzu öğrendik. Birlikte yaşamayı beceremeyen insanlara, birlikte yaşamanın değerini öğretti. Zor zamanlara nasıl dayanabileceğimizi ve bunun gibi unuttuğumuz birçok şeyi de bize bu virüs öğretti.
Güzel günleri tekrar görebilmemiz için bugün evde kalmalıyız. O güzel günlerde görüşmek dileğiyle kendinize iyi bakın, dikkat edin ve unutmayalım virüs alacağımız önlemlerden daha güçlü değildir. “Evde Kal, Sağlıkla Kal”
