Büyük bir sevinçle karşıladığımız rahmet ayı Ramazan-ı Şerif’i yine büyük bir üzüntüyle yolcu ettik. Rabbimiz bizi daha nice Ramazanlara sıhhat, afiyet ve gönül huzuru içerisinde kavuştursun. Kıymetini bilen ve bereketinden nasibini alanlardan eylesin. Rabbimiz her an rızasını kazandırır ancak sebepler ihsan eder. Dün ramazandı, bugün şevval, yarın başka bir gün, başka bir saat, başka bir ibadetimiz bizi Yüce Yaratıcımızın rahmet kapısına yönlendirecektir. Allah Teâlâ’nın bağışlaması, affı kesintiye uğramıyor. Biz de kulluğumuzda kesinti yapmamalıyız. İbadetlerimizle onu zikir ve tesbih edelim. Zira yaratılanı tefekkür edip Yaratana kulluk etme şuuruna varan kimse, her an Rabbini zikr eder.
Nitekim Kur’an-ı Kerim’de mü’minler için: “Onlar ayakta iken, otururken ve yanları üzerine yatarken, Allah’ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. “Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru” derler” 1 buyurmaktadır.
Evet, ne biz ne de kâinat boş yere yaratılmadı. Asli gayemiz bizi yaratana kulluk etmektir. Kâinat da lisan-ı hal ile Allah’ı tesbih etmektedir. Nasıl ki güneşin, ayın, yıldızların, bulutların ağaçların bitkilerin bir anlık duraksaması varlık âlemini helake götürecekse, insanın da kulluk vazifesindeki duraksaması, manevi iklimi bozar.
Ramazan ayı boyunca yoğun bir ibadet mevsimi yaşadık ve bundan manevi bir haz aldık. Fazilet ve bereketinden istifade ettik. Ramazandan sonra aynı hal üzere devam edelim. Yine sofralarımız evimizin ve ailemizin dışına taşsın. Tahammülümüz ve sabrımız benliğimizi sarsın, nafile oruçlarımız, sadakalarımız, namazlarımız hayatımızı süslesin. Tebessümümüz karşımızdakilere ümit bahş etsin. Muhtaçların uzanan elleriyle buluşsun ellerimiz. Bedenimiz ramazandan çıkmışken ruhumuz ramazanı bütün güzelliğiyle günümüze taşısın. Ramazanı yücelten Kur’an hep önümüzde olsun ve bizi doğru yola iletsin. Ramazana hürmeten terk ettiğimiz kötü alışkanlıklarımız, Kur’an’a hürmeten bizi terk etsin. Can emaneti bizde oldukça kulluğa devam etmeliyiz ta ki ölüm gelinceye kadar. Hem dünya hem ahiret mutluluğu için buna muhtacız.
Ruhumuz da bedenimizde ibadete muhtaçtır. Ölüm gelinceye kadar kulluk görevi devam eder. 2 İbadetlerimiz nimetlere karşı şükrümüzün ifadesi olduğundan aşkla, şevkle ve mutlaka daimi olmalıdır. Zira amellerin fazileti devamlı olmasındadır. Hz. Ayşe (r.a.) validemizin anlattığına göre, Resulüllah’a (s.a.s.) Hangi amel Allah Teâlâ’ya daha çok sevimlidir? diye sorulunca Efendimiz (s.a.s): “Az da olsa devamlı olanıdır’ ” 3 diye buyurmuşlardır.
Rabbimiz bizi kulluğunda daim eylesin. Hayatımızı Kur’an’ın bereketi ile süslesin. Dilimiz zikrinden, zihnimizi fikrinden, yüreğimizi şükründen gafil etmesin. Nefislerimizi ve nesillerimizi Din-i Mübin-i İslam’a hadim eylesin. Kur’an’ın huzur ve bereketi bütün İslâm Âlemini kuşatsın.
Dipnotlar :
1- Ali-İmran 3/ 191
2 -Hicr 15/99
3- Buhari, ‘Kitabü’l-Müsafirin’, 218
