Reâyâ sözlükte sığır, koyun sürüsü anlamına gelen raiyye / raiyyet kelimesinin çoğuludur. Mera (otlak) kelimesi de buradan gelir.
Osmanlılarda reâyâ en geniş anlamda seyfiye, kalemiye ve ilmiyeden oluşan askeri sınıf dışındaki bütün halkı kapsardı (Mehmet Öz, “Reaya,” Diyanet İslam Ansiklopedisi, XXXIV, 490).
Kur’an ise iman edenlere, “Ey İman Edenler! “Raina” ( [“Sen bizim çobanı-mızsın / sen bizi güt, biz seni güdelim.”] ) demeyin. “Unzurna [Bizi gözet]” deyin.” der (Bakara [2] 104).
Dolayısıyla Kur’an insanları reâyâ ola-rak tanımlamayı kabul etmez. Mü’min güdülen veya güden birisi olmamalıdır. Mü’min, Yüce Allah’ın saygın ve sorumluluk sahibi bir kuludur.
