Bir sağanaktan arta kaldık
Coşkusu dinerken damlaların
Kimsesiz çocuklardık yıkıntılarda
Öfkeyle sızlarken dizlerimiz
Ateşlerle büyüttük geceyi
Doğrulduk güneşe değen ovalara
Suyun çekilişi damarlarımızda
Dudaklarımızda kıvılcımı şiirin
Bulutların parlattığı yamaçlardan
Uçurumlara bıraktık bedenimizi
Üstümüzde pürüzsüz bir gökyüzü
Altımızda anlamsız bir zaman
Acımadan suçladık kendimizi
Sustuk ve öfkemizi bastırdık
Yenilgiler ezdi yüzümüzü
Oysa zaman hep şimdi
Hesap soramayınca tarihten
Suçladığımızı yaşattı hayat
Önce cümleler kirlendi
Sonra toprak, sonra vicdan
Bir sebep aradık bozguna
Evet, rüzgardı bizi aldatan
Rüzgardı umutsuzluğu yayan
Oysa denizden pişmanlıklar esiyordu
Unutulmuş kavgaları geçip
ŞİİRİ SESLİ OLARAK BU ADRESTEN DİNLEYEBİLİRSİNİZ
