Harun DOĞRUYOL


SAVAŞ


Söylenecek sözler bitmişti

İnsanlar ağlamıyordu

Sorular asılıydı havada

Ve durmadan büyüyordu

İhtiyarlar tedbiri bıraktı

Geçmiş terk etti onları

Gençler tedirgin uyandı sabaha

Önlerinde akmayan bir gelecek

Bilmediğimiz yerlerde

Atom bombası korosu

En güzel ölüm marşı

Askerler sigara yakıyordu

Dövüşmek istiyordu

Ufukta düşman yoktu 

Uzaklarda bir sürü düğme

İnsan yoktu 

Adımız siliniyordu tarihten

Kimlik bile sorulmuyordu

Yer kürede 

Kana bulaşmamış iğne kadar 

Yer kalmayacak dediler

Face’te “Like” düğmesi boyuna çalışıyordu

İnsta’da yeni makyaj videoları

X’te yeni linçler açılıyordu

Yeni komplolar, yeni kurmacalar

Savaş lazımdı dünyaya

Bunca günah ne ile örtülecek

Şatafat, kahramanlık, ihanet

“Bir şey acı çekiyorsa gerçektir.” 

Dedi feylosof

İnsanlar acı çekmeyi umursamıyordu

Gonglar çalıyor

Piyasalar açılıyor

İnterstellar ve Friends 

Yeniden meşhur oluyordu

90’ları özlüyordu insanlar

Hiçbir şeyden habersiz

Savaşın sinsice yayıldığı zamanlar

YAZARLAR