Keleci bilen kişinin yüzünü ağ ede bir söz,
Sözü pişirip yiyenin işini sağ ede bir söz.
Söz ola kese savaşı, söz ola bitire başı.
Söz ola ağılı aşı, bal ile yağ ede bir söz.
Demiş, Yunus Emre, çağlar öncesinden. Bir anda konuya şiirle girdim. Ama neden böyle girdim, açıklayacağım da ondan.
Her gün yüz yüze, karşıdan karşıya selamlaştığım bir arkadaşla, ayaküstü muhabbet ettik, geçen gün. "Çoktandır görünmüyorsun?" dedi. Buralarda olduğumu söyledim: "iş güç, hep aynı şeyler!" diye de ekledim. “Hocam görünmüyorsun” sözünü, sosyal medyada ve yazıların özelinde söyledim. Yoksa her gün görüyorum zaten.” dedi. Girişteki şiiri biraz da o haseple aklıma geliverdi.
Arkasından doğruluğunu tam da teyit edemediğim aşağıdaki anekdotu da paylaşayım. Yanlış da olsa ibret verici olduğunu düşünüyorum. Okuyun lütfen!
Albert Einstein, Japonya'ya gitmişti. Otelde kalıyordu ve otel çalışanına bahşiş vermek istedi ancak, Japonya'da bahşiş kültürü yoktu. Bahşiş vermeyi bazen hakaret gibi kabul ederlerdi.
Emekçi de, "Bu işimin bir parçası, ben maaşımı alıyorum" dedi ve bahşişi kabul etmedi.
Einstein bunu bilmiyordu. O günde Nobel ödülü alacağını öğrenmişti ve görevliye, " Sevincimi paylaşmak istiyorum, bahşişi kabul etmiyorsunuz ama müsaade ederseniz size bir hatıra vereyim" dedi.
Otel odasındaki kâğıt ve kalemi aldı ve bir not yazdı. Albert Einstein diye imzaladı. Japon emekçi bu notu ömrünün sonuna kadar sakladı. Öldükten sonra torunu, açık artırmaya çıkardı ve o notu 2017 yılında bir milyon 600 bin dolara sattı.
Einstein Tokyo Imperial Hotelinde, o kâğıda şu cümleyi yazmıştı; "Mütevazı bir hayat, şuursuz bir başarı peşinde koşulan huzursuz bir hayata göre daha çok mutluluk verir." Bu cümleyi gerçekten anlamanın edebi, 1.600.000 dolardan daha yüksektir.
Mutluluk pazar da satılmıyor.
Belki iyi bir yatak satın ala-bilirsiniz ama, huzurlu bir uykuyu satın alamazsınız.
Belki en pahalı güzel bir ev satın alabilirsiniz ama mutlu bir yuvayı satın alamazsınız. Mark Twain’inin dediği gibi: "İyi arkadaşlar, iyi kitaplar ve başını yastığa koyunca uyuyabilen rahat bir hayat, bir vicdan, işte ideal hayat."
Üstüne her birerini ibretle okuyacağınız şu sözlere de kulak kabartın, lütfen! Çerçeveletip asarsanız iyi olur. Ama aklımıza, vicdanımıza ve toplum felsefemizin tüm işleyişine asa-lım lütfen!
Gerçeği görüp de konuşmadığımız gün, ölmeye başladığımız gündür. Martin Luther King
Gerek yok her sözü laf ile beyana. Bir bakış bin söz eder, bakıştan anlayana.
Mevlana Celaleddin Rumi
Konuşmak bir mana ise susmak binbir mana. Herkes konuşmasına konuşur lakin sükut yürekli olana.
Mehmet Akif Ersoy
İnsanlar sadece konuştukları şeylerden değil, sustukları şeylerden de sorumludurlar.
Uğur Mumcu
Dilinizi daima iyi kullanınız. O, sizi mutluluğa götürdüğü gibi, felakete de götürebilir.
Hz. Ali
Konuşmayı çok erken öğrendim, susmayı öğrenmem içinse yaşlanmam gerekti.
Lucius Annaeus Seneca
Çok bilenler konuşmaz, çok konuşanlar bilmez.
Lao Tzu
Saygı gereği herkesi dinleyin, ama prensip gereği çok azıyla konuşun.
William Shakespeare
Zamanında davranma-sını bilmedikten sonra konuşmanın hiçbir yararı yoktur.
Jean de La Fontaine
Bu kadar çeşitli renklerde, çeşitli desenlerde söze dair deyişler paylaştım ki, insan hangisine inansın, değil mi?
Gökkuşağı renkleri gibi. Renkten kasıt; dili, dini, ırkı ayrı ayrı insanlar tarafından söylenmiş sözler yani. Uzun süredir susmamda ve şimdi konuşmamda, bu paylaştığım sözlerin etkisi var. Ama asıl sebep başka… O da başka platformlarda, başka başka insanlara atfedilerek söylenecek. Sizle ilgisi yok.
Biz, hepimiz olarak biz, eğer yukarıdaki sözlere göre hareket edersek, söylersek, yazarsak, paylaşırsak ancak "biz" olabileceğiz. Bunu da ben söyledim. İlla söyleyenin başına, orta-sına ya da sonuna unvan gerekmiyor, değil mi?
Hadi kolay gelsin, söze de yazıya da. Söyleyene de, yazana da, paylaşana da. İşini gücünü temiz niyetle yapan herkese kolay gelsin.