Rahmetli Tahir amcayı anmadan da geçmek istemedim. Tahir amca Demirci’nin en çok arabaya binmeyi seven insanı olarak bilinirdi.
Kendisi Borlu da ikamet eder, her gün Borlu’dan gelir gidermiş. Rast gelirse şahısların özel arabalarıyla olmazsa da otobüslerle gelirmiş Demirci’ye.
Otobüs firmaları Tahir amcanın uğuruna çok inanırlarmış. O’na hiç hayır demeden getirir götürürlermiş. Tıpkı Demirci’ye geldiğinde sevdiği insanların saat kaç olursa olsun kapılarını çalarak beni götürün demesi hiç de göz ardı edilecek bi istek değilmiş.
Çocukluğumda Aşağı kıran kahvesine gelirdi Evimizin hemen karşısı. Tahir amca illaki selam verirdi babaanneme. O’da çok konuşamazdı. Rahmetli derdini anlatacak kadar anca konuşabiliyordu. Kimi kimsesi olup olmadığını da hiç bilmiyorum. Belki büyüklerimiz çok iyi bilirler kıran kahvesine gelir, herkes saygıyla karşılar karşılıklı oturup çay içerlerdi.
Kumaş pantolonun üstüne çizgili pijaması hep üstünde olurdu. Ayağına büyük gelen spor ayakkabıları hep beyazdı. Ya boynundaki halı tiresine bağlı trafik polislerinin kullandığı düdüğü öttürdüğü zaman arabaları durdurmak için yeterliydi. Kahvede hemen oturur herkese el sallayıp selamlaşırdı. Tahir amcanın bir ayrıcalığı vardı. Bir tane çay gelmezdi asla. On tane çay gelir çay bardağında onları sıraya dizer. Hepsine şekerlerini atar tek tek karıştırır sonrada hepsini içerdi rahmetli. Hııı herkesinde çayını içmezdi öyle birisiydi. Tahir abi sana çay söyliyeyim derlerdi mesela aaaah derdi. İşaret ederdi sen sen sen derdi. Çaylarını içti mi gözü hep yolda olurdu hemen ayaklanır düdüğünü çalar araba durdururdu. Durmayanın vay haline.
Durdurduğu arabalar çok kalabalık bile olsa bazılarını indirir kendisi binerdi. Tahir abi acil işimiz var gitmemiz lazım burda bekle seni almaya gelelim diyenlere de mutlaka arabalarında kolonyağı varsa şapkasına döktürür şişenin bitmesini beklerdi. Sonra da o kolonyağlı mis gibi kokulu şapkasını yaş yaş başına geçiriverirdi. En çok da Tahir amcaya acırdım soğuk günlerde hep yollardaydı. En son duyduğumda Tahir amca trafik kazasında arabanın altında kalarak can vermiş. Ne üzülmüştüm kader işte kader. Kim diyebilirdi ki böyle bir kazaya kurban gidecek.
Allah rahmet eylesin. Mekanları cennet olsun. Yüce Rabbim onları öyle yaratmış. Kimbilir insanoğlu belki bazı şeylerini görüpte ders alır diye... Belli mi olur almıştır belki de kim bilirr...