F.Ç.- Alo !
T.A.- Alo !
F.Ç.- Nerelerdesin?
T.A.- Yollardayım şimdilik.
F.Ç.- Ne tarafa yolculuk?
T.A.: Hanyeli Kaşı'ndan sallandım. Söğütçük'e gidi....
F.Ç.- Alo... Alo..! Sesim geliyor mu? Alo..! Galiba çekmiyor. Alo..!
Son "alo"yu da geride bırakırken, çocuk, genç, yetişkin ve yaşlı yolcu misali "Gönül Durağı"nda el sallayan dört dizeyi sizlere taşımak ve sizlerle buluşturmak istedim:
TAHTI REVAN
Bindiğin tahtı revandır,
Dolaşırsın yayla bayır.
Yarın yol nereye varır,
Kim bilir neresi hayır.
Şaşkın bakışların bir sır,
Bir veda sanki yıllardır.
Yangına davet çıkarır,
Bana külleri bırakır.
Bazen gözlerin kapanır,
Ağlamadığın yalandır!
İki damla yaş kaçırır,
Firarsa hükmü idamdır.
Düşen kalemin yastadır,
Çizdiğin kalp ne anlatır.
Yazamadığın son satır,
Parmak izinde saklıdır.
Fikret ÇELİK
