Harun DOĞRUYOL


YATILI OKUL


Yüreğim ağırlaşır akşamları

Cama vuran son ışıklar

Sarartırken koğuşun duvarlarını

Battaniyeme sarılırım

Gövdem titrer

Demir dolaplar 

Ve ranzalar arasında

Bir sıcak ses 

Bir buğulu nefes

Bavulumda anne kokusu

Gece çoğalır yavaşça

Karanlık sokulur camlardan 

Uzaklarda hep bir uğultu

Asfalta yapışır lastik sesleri

Evim daha uzaktır şimdi

Sabah gıcırtılı bir kapı sesi

Bir bardak şıngırtısı

Sıcak ekmek kokusu

Evimde miyim yoksa?

Kucağımda mı soğuk duvarlar?

İçimde yankılanır anne sesi

Bir fısıltı kahvaltı hazır

Öğretmenler neden nöbetçidir

Geceyi mi beklerler yatakhane boyunca?

Uyandırır bizi en tatlı rüyadan

Oysa sıcacık düşler birikmiştir yastığımda

Kahvaltı bir acı yemek

Etüt bir soğuk bekleyiş

Merdiven bir dik yokuş

Hayaller uçuşurken başımızda

Bir aydınlık gülümseme

Bir tatlı rüzgâr

Hoca değiştiriverir dünyamızı

Dersler akarken bir bir

İçimizde mahcubiyetler yeşerir

Babam terini damlatmıştır kitabıma

Dershane parası sıkışmıştır cüzdanına

Oku, öğren, yarış, kazan

Asıl bu yarıştır bizi üzen

Cuma günü nasıl beklenir

Bilemez bizim gibi beklemeyen

Hafta sonu güneş bile tembeldir

Düşlerimizi biriktirip ceplerimize 

Çarşı iznine koşarız 

Evci iznine çıkar arkadaşlar

Gövdemizde bir dağ büyür hasretten

Pazar günü en ağır gün

Çarşaf kokusu alır koğuşu

İçimize hüzünden ırmaklar dökülür

Başlamıştır yine ağır bir döngü

 

 

ŞİİRİ SESLİ OLARAK BU ADRESTEN DİNLEYEBİLİRSİNİZ

https://youtube.com/@harundogruyol

YAZARLAR