Kur’an’a göre yiyecek konusunda:
Gerek karada gerekse denizde (tüm deniz ürünleri ve deniz canlıları)
• Helal [helal olarak kazanılmış] ve
• Tayyib [temiz, hijyenik, sağlıklı]
olma şartı vardır (Bakara [2] 168, 172; Maide [5] 96).
Bu vasıfları taşıyan tüm her şey prensip olarak helaldir.
Bu kurala istisna olarak yasaklanmış olan sadece dört özellik vardır (Bakara [2] 173; Enam [6] 145; Maide [5] 3; Nahl [16] 115):
• Bizim kesmediğimiz halde kendiliğinden *ölen hayvan" (meyte).
• Bu hayvanların ister canlı ister kesilirken ister ölü iken "akan kanı" (dem).
(Enam 145 olmasa kan deyince o zaman dalak, ciğer, yürek vs. hepsi haram olurdu. Hatta av da haram olurdu, çünkü kanı akmıyor, etin içinde kalıyor.)
• "Domuz eti" (lahme hinzir) [Domuzun eti dışındakiler (deri, kemik…) haram değildir].
("Yiyen adama haram (Enam 145)" yani yemesi haram. İnsanın genetiğine en yakın olan hayvan, domuz. Hatta kalp kapakçık, kalp nakline bile yapılıyor. )
• Kesilirken "Allahʼtan başkasının adı anılan," başkası adına kesilen hayvanlar (li ğayrillah).
İçecek konusunda ise "hamr" yani aklı örten, sarhoşluk veren şeyler [alkol, uyuşturucu...] yasaklanmıştır (Bakara [2] 219; Maide [5] 90).
Sonuç olarak Kur’an’a göre yiyecek ve içecek konusunda haram olanlar sadece ve sadece bunlardır. Kur’an başka hiçbir şeyi haram olarak belirtmez. Bunlardan başka bir şeyi haram olarak nitelemek, Allah’a din öğretmek, ona iftira etmek ve onun hükümranlığına ortak olmak demektir.
Not : Maide 3, konuyla ilgili diğer ayetlerde zikredilen haramların sayısını üçe indirmemiştir. Ayette sayılanların tamamı, “meyte” nin bir açılımı konumundadırlar, bir ilave gelmemiştir.
