Ben bir öğretmenim çiçeği burnunda,
Ayaza karşı tomurcuklandım,
Lodosa inat yeşereceğim!
Ben olmayınca,
Keser yağmurunu bulutlar,
Karaya çıkar yeşiller,
Döker meyvesini ağaçlar,
Çatlar hırsından toprak!
Ben derim ki;
“Mum erirmiş,” varsın erisin,
Ben erimem!
Ben lodosa inat, fırtına kuşu!
Ben bir cumhuriyet öğretmeni,
Boğarım karanlığı, yok ederim aydınlı-ğımda!
Mum erirmiş, varsın erisin!
Ben erimem!
Bilir misiniz kaç asırdır yaşarım?
Ben ilk çağda Aristo,
Dün Tevfik Fikret’tim,
Tonguç’tum,
Yücel’dim,
Ben erenler şahı Bektaş Veli,
Gönüller sultanı Mevlâna,
Ben, Sivas’ta Hınzır Paşa’ya baş eğmeyen Pir Sultan,
Ben Bolu Beyi’ni yere çalan Köroğlu’yum
Ben… ben…
Ben kim miyim?
Ben Atatürk’üm… Bilin!
Niyazi Uyar Erciş 1986